domingo, 13 de marzo de 2022

 

 

#Edvard Munch

Diario dun infeliz  

     «Desde que non escoito as miñas voces ando un pouco mais só e perdido. Están a darme unha medicación para que esas voces non volvan outra vez, e para iso, unha vez ao día tomo un psicotrópico, unha pastilla de color azul que me deixa a boca tan seca que apenas se me entende o que falo. Logo séguelle un estabilizador do ánimo de sabor amargo para, segundo me din, combater a depresión, o cal me estriñe e me fai inchar pola retención de líquidos, así que teño que tomar un diurético e tamén un laxante para aliviar eses síntomas.

  Camiño vello da Bouza a Castrelo   O pasado segue vivo       — A nosa vida non é o que nos sucedeu, senón o que recordamos.       C...